وبلاگ

کاربرد زعفران در داروسازی و درمان بیماری ها

زعفران

کاربرد زعفران

زعفران در طب سنتی و سیستم سالمتی آیوروِدا )طب سنتی هندی( به عنوان مُسکن، خلط آور، دارو های ضد آسم و عامل سازش زا استفاده میشود. زعفران در داروهای مسکن مخدر گوناگونی برای رها شدن از درد استفاده میشده است )قرن 16 تا 19 میالدی(. The Complete German Commission E Monographs کتاب استفاده از این گیاه را برای گرفتگی عضالت یا آسم تایید نکرده است.

زعفران و داروسازی

آزمایش های بالینی برای ارزیابی تاثیر زعفران بر افسردگی های خفیف صورت گرفته است. مطالعات گزارش میدهند که زعفران از لحاظ تاثیر از پالسبو )دارونما، دارویی که تاثیری ندارد و صرفا برپایه تلقین استفاده میشود.( تاثیرگذارتر و حداقل برابر است با دز های درمانی امیپرامین و فلوکستین. هیچ اختالف قابل توجهی در تاثیرات مضر در هیچ کدام از مطالعات یافت نشده است. به عنوان مکمل غذایی، مشتقات زعفران میتوانند از آسیب شبکیهای در موش ها جلوگیری کنند و در درمان کمبود خون رسانی به شبکیه و انحطاط عضالنی به دلیل باال رفتن سن نقش دارد.

فعالیت های ضد درد و ضد التهابی از کالله و گلبرگ زعفران گزارش شده است. مرور نوشتار ها نشان داده است که هنگامی که کاربرد زعفران در موارد دیگر هم هست: خرگوش های مبتال به چربی خون توسط کروستین درمان شده اند؛ کاهش در سطح کلسترول و تریگلیسرید و کاهش آسیب های عروقی دیده شده است. کمبود اکسیژن در دیواره های عروق نیز کم شدند. گرچه، در مطالعه ای دیگر 400 میلیگرم در روز )برای 7 روز( از زعفران هیچ تاثیری بر پروفایل چربی داوطلبان سالم نداشت.

در درمان بیماری ها

به عالوه، تاثیر یک ماده ضد اکسیداسیون در پالکت های انسانی همراه با جلوگیری از پراکسیداسیون چربی بررسی شد. گزارشی وجود دارد که پتانسیل نقش مشتقات زعفران را در درمان سرطان بررسی میکند. گرچه زعفران به نظر گیاه سمی برای سلول ها به نظر میرسد ولی ساز و کار آن به وضوح مشخص نشده است. در کنار فعالیت های ذکر شده، تقویت حافظة تخریب شده موش ها با اتانول تاثیرات در رفتار یادگیری و مرگ سلول های عصبی، و مدیریت پسوریازیس )بیماری صدفی پوستی( از sativus. C گزارش شده اند. زعفران به طور کلی وقتی در مقیاس های آشپزخانه ای و غذایی سمی نیست ولی در نوشتار دز 20 گرمی آن کشنده و دز 10 گرمی آن سقط کننده جنین نشان داده شده اند. واکنش های مضر مانند ورم بینی، تنگی نفس، خارش پوستی و موردی از آنافیالکسی )حساسیت شدید نسبت به پروتئین( وجود داشته است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.